ความรักกับนาฬิกาทราย

ทหารหนุ่มแอบหลงรักเจ้าหญิงเลอโฉมเขาตระหนักถึงความสูงส่งของเธอเฉกเช่นเดียวกับที่ตระหนักถึงความต่ำต้อยตนแต่เขายังรวบรวมความกล้า เดินเสี่ยงตายเข้าไปบอกเธอว่า “รัก”และจะอยู่บนโลกต่อไปโดยไม่มีเธอไม่ได้เจ้าหญิงผู้เป็นดวงใจตอบเขาว่า“ถ้าสามารถรอคอยอยู่ใต้ระเบียงห้องเธอได้ติดต่อกัน100 วัน 100 คืน เธอจะเป็นของเขาตลอดไป”
ณ ใต้ระเบียง ทหารหนุ่มเฝ้ารอคอยอยู่ตรงนั้นวันแล้ววันเล่า คืนแล้วคืนเล่าโดยไม่ยอมขยับเขยื้อนกายไปไหนเขารอคอยในสายลมบาดผิวรอคอยในสายฝนกระหน่ำรอคอยในความหนาวเหน็บของหิมะวันแล้ววันเล่า คืนแล้วคืนเล่าโดยมีเจ้าหญิงของเขาเฝ้าดูอยู่ตลอดเวลาเธอเห็นหยาดน้ำตาของเขาพรูพรายเป็นสายจนกระทั่งในคืนที่ 99ทหารหนุ่ม หยุดร้องไห้หยุดรอคอยหยุดทุกอย่างไว้แล้วหันหลังเดินจากไป
เรื่องนี้ไม่มีตอนจบ แต่มีบางคำถาม บางคำตอบในใจความรักของเธอกับเขาอาจจะเหมือน “นาฬิกาทราย ”เมื่อฝ่ายหนึ่งเริ่มหมดรักไปในใจอีกฝ่ายหนึ่งกลับรักขึ้นมาใหม่เต็มเปี่ยมแต่บางทีทหารหนุ่มอาจตั้งใจแค่แสดงให้เห็นว่าเขารักเธอจริงแท้แค่ไหนแค่พิสูจน์ให้เห็น แต่ไม่ต้องการ ครอบครองไว้ หรือบางทีเขาอาจเสียใจต้องตัดใจจากไปเพราะรักเขาถูกทำร้ายย่ำยีหรือบางทีเป็นเจ้าหญิงเองที่เสียใจเพราะไม่เคยมีใครรักเธอได้อีกถึงเพียงนี้…ความรัก เป็นสิ่งที่ออกแบบไม่ได้ความรัก เป็นเรื่องที่บังคับใจกันไม่ได้ความรัก ที่บริสุทธิ์ คือ การให้…ให้โดยที่ไม่หวังว่าจะได้อะไรตอบแทน………แต่ในความเป็นจริงแล้วผู้ที่ให้มักจะหวังอยู่ลึกๆที่จะได้ความรักเป็นสิ่งตอบแทน..เสมอและเมื่อเค้าได้ ความรัก กลับมาแล้วมีเพียงน้อยคนนักที่จะสามารถให้ในลักษณะนี้ได้ตลอดไปความอดทนอยู่คู่กับความรักไม่ได้แต่ความเข้าใจต่างหากที่ควรเคียงคู่กันไปถูกต้องที่ “เวลา” เป็นสิ่งที่พิสูจน์ได้ทุกอย่าง โดยเฉพาะความรักการประคองให้รักกันได้ตลอดไป เป็นสิ่งที่ยากกว่าการจะทำอย่างใรให้รักกันเจ้าหญิงไม่ผิด และ ทหารผู้นี้ก็ไม่ผิดเพียงแต่เวลาของ ความรัก ของสองคนนี้… ไม่เท่ากันเท่านั้นเองเราจะรู้ค่าของสิ่งของสิ่งหนึ่ง เมื่อเราได้รู้ว่า เรา… “ได้เสียมันไปแล้ว”